Nadwozie, głównie zaś karoseria
Nadwozie ? część składowa pojazdu, ustawiona na podwoziu lub służąca do montażu jego elementów. Nadwozie składa się ze struktury nośnej i karoserii (poszycia). Pod względem struktury nośnej pojazdy dzielimy na konstrukcje ramowe (nadwozie nieniosące) i samonośne (samoniosące; bezramowe). Istnieją też konstrukcje pośrednie ? nadwozie półniosące oraz samonośne z ramami częściowymi.
Nadwozie, głównie zaś karoseria, okrywa mechanizmy pojazdu, przedział pasażerski lub towarowy oraz spełnia funkcje estetyczne. W nadwoziach półniosących oraz samonośnych poszycie wraz z szybami może być włączone do przenoszenia obciążeń (poszycie pracujące). Nadwozia ciężarowe i specjalizowane mogą spełniać jedynie funkcje użytkowe.
Nadwozie pojazdów szynowych wraz z karoserią nazywane jest zwykle pudłem.
W budowie nadwozi stosuje się szyby ze szkła bezpiecznego ? hartowane lub warstwowe (klejone; laminowane).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Nadwozie
Aby rozrusznik spełniał swe zadania
Rozrusznik ? urządzenie do uruchamiania silnika spalinowego. Najczęściej stosowanymi są rozruszniki elektryczne, choć spotyka się też pneumatyczne, jak i małe silniki spalinowe.
Rozrusznik elektryczny to silnik prądu stałego, który służy do obracania wału korbowego silnika i nadawania mu odpowiedniej prędkości obrotowej, przy której silnik może rozpocząć samodzielną pracę.
Rozrusznik elektryczny silnika spalinowego jest odbiornikiem pobierającym najwięcej energii elektrycznej z akumulatora, lecz tylko w krótkich okresach podczas uruchamiania silnika. Pobór prądu w chwili uruchamiania silnika w samochodach osobowych wynosi 200-600 A. W zależności od rodzaju pojazdu moc rozrusznika wynosi 0,4-10 kW.
Aby rozrusznik spełniał swe zadania, musi pokonać opory, na które składają się:
sprężanie czynnika roboczego w cylindrach,
zasysanie mieszanki paliwowej (lub powietrza),
tarcie tłoków o powierzchnie cylindrów,
tarcie w łożyskach wału silnika,
opory związane z pracą mechanizmów pomocniczych.
Na czas rozruchu wirnik rozrusznika zostaje sprzęgnięty z kołem zamachowym silnika za pomocą przekładni zębatej. Rozrusznik powinien zapewnić minimalną prędkość obrotową silnika, przy której może on rozpocząć samodzielną pracę. Prędkość rozruchowa silnika wynosi 40-100 obr/min w przypadku czterosuwowych silników z zapłonem iskrowym, a 100-200 obr/min w silnikach z zapłonem samoczynnym.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Rozrusznik_silnika_spalinowego
Bieżnik jest to część opony
Budowa opony
Budowa opony: 1. opasanie, 2. osnowa, 3. drut, 4. obręcz, 5. bieżnik, 6. opona, 7. stopka.
Elementy typowej opony samochodowej10:
Bieżnik
Bieżnik jest to część opony, która wchodzi w kontakt z nawierzchnią i odpowiada za jej przyczepność do nawierzchni. W zależności od przeznaczenia opony, bieżnik może mieć różny kształt (tzw. rzeźba bieżnika), głębokość i twardość.
Osnowa
Osnowa składa się z wielu warstw kordu, ułożonych pod różnymi kątami w zależności od rodzaju konstrukcji opony. Kord może być wykonany z poliamidu, poliestru, stali, wiskozy i włókna szklanego.
Opasanie
Jest to warstwa (lub częściej warstwy) kordu ułożona obwodowo, wykonana z możliwie jak najbardziej nierozciągliwego materiału. Jej zadaniem jest usztywnienie czoła opony i zapobiegnięcie jego deformacjom pod wpływem działających sił.
Stopka
Stopka (inaczej kołnierz) to część opony stykająca się z obręczą (inaczej zwaną też felgą). Biegnące obwodowo druty wzmacniające utrzymują oponę na feldze, natomiast odpowiednie ukształtowanie stopki zapewnia równe przyleganie opony do obręczy, a w oponach bezdętkowych także uszczelnienie. W niektórych konstrukcjach opon wzmocnienie to wykonuje się z kewlaru.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Opona_pneumatyczna